குழந்தைகளின் மனசு - மனைவி எழுதிய கட்டுரை

சின்ன வயசிலேருந்தே நமக்கு ஒரு விசயத்தில் பயம் இருக்கும். அது நமக்கு எந்த அளவுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்பது அப்போது தெரியாது. சிறு குழந்தைகள் அதுவேணும் இதுவேணும் என்று அடம்பிடிக்குமபோது பெற்றோர்கள் சிலர் அதட்டி வைத்திருப்பார்கள். உடனே குழந்தைகள் சமாதானமாகி விடுவார்கள்.

சில பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகள் என்ன கேட்டாலும் வாங்கி கொடுத்து குழந்தைகளின் ஆசையை நிவர்த்தி செய்வார்கள். ஆனால் சில பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகள் கேட்கும் பொருள்களை வாங்கிக்கொடுக்க முடியாத சூழ்நிலைகளில் இருப்பார்கள். அதனால் குழந்தைகளை சாக்குபோக்கு சொல்லி சமாளிப்பார்கள். சிலர் சூழ்நிலைகளை எடுத்துச் சொல்லி புரியவைப்பார்கள். குழந்தைகள் அதையும் மீறி கேட்கும்போது சிலர் அதட்டி வைப்பார்கள்.

அடம்பிடிக்கும் சேட்டை செய்யும் குழந்தைகள் பயம்காட்டி வைப்பார்கள். எல, நீ சேட்டை பண்ணினா அந்த பூச்சாண்டி சாக்கு (கோணிப்பை) வச்சிருக்கான்பாரு.. அதுல புடிச்சிட்டு போயிருவான்.. புள்ள புடிக்கிறவன் நம்ம தெருவுல அலையுறான். கவனமா இருந்துக்கோ.., அந்த பல்லு நீண்டுருக்குமே ஒத்தக்கண்ணு தாத்தாக்கிட்ட‌ பிடிச்சி கொடுத்திரவா.. முக்கூட்டு லெப்ப புடிச்சிக்கிட்டு போயிருவாரு., மோதினாரு வந்துருவாரு.. இப்படியெல்லாம் சேட்டை பண்ணுற பிள்ளைகளை சமாளிப்பதற்கு சொல்லி வச்சிருப்பாங்க..

வெங்காயத்தை தட்டி கண்ணுல ஊத்திருவேன் அப்படின்னு சொல்லி பயங்காட்டுவார்கள். நான் சிறுவயதில் எங்க நன்னி (அம்மம்மா) வீட்டுக்கு போயிருக்கும்போது சேட்டை பண்ணும்போது இப்படித்தான் வெங்காயத்தை தட்டி கண்ணுல ஊத்திருவேன் என்று பயங்காட்டும்போது அத கண்ணுல ஊத்தும்போது கண்ணு தெரியாம போயிருமோ என்று நான் பயப்படுவதுண்டு. ஆனா ஆக்சுவலா வெங்காயம் கண்ணுக்கு ரொம்ப நல்லது என்று பெரிய பையனான‌தும் தெரியவரும்போது அடடா.. சே.. இது தெரியாம நாம பயந்துல்ல இருந்திருக்கிறோம் என்று அசடு வழிவதுண்டு.

அதுபோல அங்கே பள்ளிவாசல்ல உள்ள மோதினாருக்கு கழுத்து சரிந்து இருக்கும். அது பிறவியிலே இருந்ததா..இல்லையான்னு எனக்கு தெரியாது. அவரை கண்டாலும் எனக்கு பயம்தான். அதேமாதிரி எங்க வீட்டுக்கு வரும் சலவைத் தொழிலாளிக்கும் பயம்தான். ஏன்னா அவர், வெத்தலை பாக்கு பொட்டியில் பாக்குவெட்டி வச்சிருப்பார். நான் சேட்டை பண்ணும்போது பாக்குவெட்டியை கொண்டு மூக்கை வெட்டிருவேன்னு பயம்காட்டுவார். எங்கப்பா, நன்னி வைத்திருக்கும் வெத்தலைபொட்டியிலும் பாக்குவெட்டி இருக்கும். பயப்பட மாட்டேன். ஆனால் சலவைக்காரர் வச்சிருக்கிற பாக்குவெட்டியும் அவர் கண்ணை உருட்டி பயம் காட்டும்போது ஆட்டோமெட்டிக்கா எனக்குள் பயம் தொத்திக்கும்.

சேட்டை பண்றவங்களை சமாளிக்கத்தான் இந்தமாதிரியெல்லாம் பயங்காட்டுவாங்க. ஆனால் அவையெல்லாம் குழந்தைகளின் நன்மைக்காகத்தான். ஆனால் குழந்தைகள் அவற்றையெல்லாம் மனதில் போட்டு குழப்பிக்கொண்டு அதையே நினைத்துக் கொண்டு இருப்பார்கள். மேலும் சில குழந்தைகள் தங்கள் பெற்றோர்கள் தங்களை பயங்காட்டி அடிக்கிறார்கள் என்று தப்புக்கணக்கு போட்டு பெற்றோரை வெறுக்கும் குழந்தைகளும் உண்டு.

குழந்தை மனசு என்பது பசுமரத்தாணிபோல. அதில் நாம் என்னவெல்லாம் எழுதுகிறோமோ அதெல்லாம் ஆழமாக பதிந்து விடும்.

பயம் என்பது எல்லோர் மனதிலும் இருக்கும். ஆனால் சிலர் எதையும் வெளியில் காட்டிக்கொள்ள மாட்டார்கள். ஆனால் உள்ளூர பயம் இருக்கும். சிலருக்கு சின்ன சின்ன விசயங்களிலும் பயம் இருக்கும். பல்லி, கரப்பான்பூச்சி, யானை, ரயில்பூச்சி, நசுக்கோட்டான் (கம்பளிப்பூச்சி) இப்படி நிறைய இருக்கும். பாம்பு இதில் விதிவிலக்கு.. ஏன்னா பாம்பைக்கண்டால் படையே நடுங்கும். பாம்புக்கு பயப்படாதவ‌ங்க யாரும் கிடையாது. யானை 2 தெருவுக்கு முன்னாடி வந்துக்கிட்டு இருக்கு என்றால் இங்க உள்ளூற பயம் எட்டிப்பார்க்கும்.

சில பேர் எல்லா விசயங்களுக்கும் பயப்படுவாங்க.. எதுக்கெடுத்தாலும் பயப்படுவாங்க.. உதாரணத்துக்கு சொல்லணும் என்றால் நம்ம தெனாலி கமலஹாசன் போல..

என் மனைவி, அவங்க சின்ன வயசுல பயந்த அனுபவத்தை பற்றி குறிப்பிடும்போது....

இதோ அவங்களே தொடருகிறாங்க..

எனக்கு ஒரு சில விசயங்களில் பயம் ஏற்படுவதுண்டு. எங்க ஊர்ல ஒவ்வொரு வருடமும் தசரா திருவிழா நடைபெறுவதுண்டு. விதவிதமா மாறுவேடங்கள் போட்டுக்கொண்டு பவனி வரும்போது பார்க்க நல்லாருக்கும். பல ஊர்களில் இருந்து வரும் பக்தர்கள் முத்தாரம்மனுக்கு வேண்டிக்கொண்டு வேண்டுதல்களை நிறைவேற்ற பல மாறுவேடங்களில் பவனி வருவார்கள். ஆனால் முகமூடி போட்டுக்கொண்டு அருகில் வரும்போது நமக்கு பயமாக இருக்கும்.

சின்ன வயசுல தசரா பார்க்க எங்க வாப்பா என்னையும் எங்க அக்காவையும் சைக்கிளில் அழைத்துச் சென்றார். அப்போது நாங்க ரெண்டு பேரும் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, எங்கவாப்பா பக்கத்திலிருந்த கடைக்கு டீக்குடிக்க சென்றுவிட்டார். பின்னாடியே எங்க அக்காவும் ஓடிவிட்டாள். நான்மட்டும் மெய்மறந்து வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது புலிவேசம் போட்ட ஒருவர் என் பக்கம்வந்து கையை தொட, நான் வீல் என்று கத்தி மயங்கி கீழே விழுந்துவிட்டேன்.

எனக்கு ஒருவாரம் கடும்காய்ச்சல்.

பயம் என்பது ஒருவித உணர்வு. அது நம் மனதை பொறுத்து அமைகிறது.
நம் மனதை பயம் தொற்றிக் கொள்ளும்போது அதிகப்படியான ஆற்றல் நம் உடம்பில் தேவைப்படுகிறது. உதாரணமாக, பயப்படும் நேரங்களில் இதயம் வேகமாக துடிக்கிறது. இதயத்துக்கு அதிகப்படியான ரத்தம் தேவைப்படும்போது உடம்பில் உள்ள மூளை உட்பட எல்லா உறுப்புகளும் சுறுசுறுப்பாகிறது. இதனால் ரத்தஓட்டம் மேலும் அதிகரிக்கிறது. இதயம் ஸ்தம்பித்து விடுகிறது.

அதிகமாக‌ பயப்படும் சூழ்நிலைகளில், சிலருக்கு ஹார்ட்அட்டாக்கே வந்துவிடுகிறது.


பிள்ளைகளுக்கு சிறுவயதிலே நல்ல சிந்தனைகளையும் நல்ல நல்ல கதைகளை சொல்லலாம். தியானங்களை கற்றுக் கொடுக்கலாம். மனதை எப்போதும் ரிலாக்ஸாக வைத்துக்கொள் என்று அறிவுறுத்த வேண்டும். கஷடமான சூழ்நிலை ஏற்படும்போது தைரியமாக எதிர்க்கொள்ள வேண்டும் என்று சொல்லலாம். அடம்பிடிக்கும் குழந்தைகளுக்கு, நமக்கு ஏற்படும் கஷ்டமான சூழ்நிலையை சொல்லி புரியவைக்கலாம். அதேமாதிரி அந்த சூழ்நிலைகளுக்கு அவர்களையே தீர்வு காண சொல்லலாம்.

பிள்ளைகளும், பெற்றோர்கள் அடிக்கிறார்கள், பயமுறுத்துகிறார்கள் என்று நினைக்கக் கூடாது. தங்களது பெற்றோர்கள் நம் நன்மைக்குத்தான் சொல்றாங்க என்று நினைத்து பெரியவர்களின் வழிகாட்டலில் செல்லலாம். அது நமக்கு முதலில் கஷ்டமாக இருந்தாலும் பின்னால் பெரியவங்களானதும் நம்முடைய வாழ்க்கைக்கு பயனுள்ளதாக அமையும்.

**************

அன்பு நண்பர்களே!!.. இந்த கட்டுரை என் மனைவி எழுதிய கட்டுரை.

,

Post Comment