நாளை வருவாளா ....

இது உயிரோடை சிறுகதை போட்டிக்காக‌

நான் எழுதிய சிறுகதை இதோ :



என்ன அம்மாவக் காணோம் , வயிறு பசிக்குதே அம்மாவ போயி பாத்துட்டு வருவமா . என்று கிளம்பினேன் . என்னுடய பிஞ்சு கால்களுக்கு வேகமா நடக்கத் தெரியலியே .


டேய் மணி எங்கடா போற என்று பக்கத்து வீட்டு மாலதி பெரியம்மா கூப்பிட்டாங்கன்னு திரும்பினேன். நா எங்கம்மாவ பாக்க போறேன் பெரிம்மா என்றேன் நான் . உங்கம்மா அடுத்த தெருவுல சண்முகம் தாத்தா வீட்டுல இருப்பா , போய்ப்பாரு , கீழ விழுந்திராமப் போ மெல்ல போகனும் என்ன என்றாள் மாலதி .சரி பெரிம்மா என்று தலையை ஆட்டியப்படியே சென்றேன் .

நம்ம வசந்தியோட‌ 5 வயசு பையன் என்னமா பேசுறான் . இவன் அப்பனப் பாரு ! என்ன மனுசன் ! ஆக மோசம் , உருப்படாதவன் , இவங்களுக்கு நல்ல அழகான் பையன் . ஆண்டவன் தான் வசந்தி குடும்பத்த காப்பாத்தனும் என்று மாலதி அங்கலாய்த்தாள் .


நான் சண்முகம் தாத்தா வீட்டுக்கு போகும் போது , அங்கே ஒரே கூட்டமா இருந்தது . எனக்கு ஒன்னுமே புரியல . கூட்டத்த தள்ளி விட்டு உள்ளே நுழைந்தேன் .

அய்யோ ! இந்த பிஞ்சை வச்சிட்டு தனியா போக எப்படிம்மா மனசு வந்தது . இங்கப்பாருடா உங்கம்மாவ , உன்ன விட்டுட்டு போயிட்டாளே . எல்லோரும் அழுதுகிட்டு இருக்காங்க .

அம்மா எந்திரும்மா ஏன் தூங்குற எனக்கு வயிறு பசிக்குதும்மா எனக்கு சாப்பாடு தாம்மா என்று அழுதேன் பசியில் . ஏன் எல்லோரும் அழுவுறாங்க எல்லாத்துக்கும் பசிக்குதோ தெரியலியே . பின்னர் எங்கம்மாவை தூக்கிக்கொண்டு வந்து எங்க வீட்டுல படுக்க வைத்தாங்க . அப்பவும் எங்கம்மா தூங்கிக் கொண்டுதான் இருந்தாங்க. எழுந்திருக்கவே இல்லை .

அப்போது எங்கப்பா குடிச்சிட்டு வந்தாரு . அவர்க்கிட்ட நான் பேச மாட்டேன் . அவர்க்கூட நான் டூ . முட்டாய் வாங்கித் தர மாட்டாரு . கடக்கி கூட்டிட்டு போமாட்டாரு . அம்மா தான் எனக்கு எல்லாம் வாங்கித் தருவாங்க . அப்பா ,அம்மாவ போட்டு நல்லா அடிப்பாரு . அம்மா அழும்போது நானும் அழுவேன் . அம்மா பாவம் .

அப்பா வீட்டுக்கு வந்ததும் எல்லோரும் டேய் நாசமாப் போறவனே , குடும்பத்தை காப்பாத்தாத நீயெல்லாம் ஒரு மனுசனா , தூ ஏன் இப்ப வந்தே ! இப்பவும் அந்த கூத்தியா வீட்டுல இருந்து தான வர்ற , அங்கே இருந்து தொலைய வேண்டியது தானே .

பாவி இங்கப்பாருடா இந்த பிஞ்சை ! . இது என்ன பாவம் பண்ணிச்சி . அருமையான பொண்டாட்டிய இப்படி சாகடிச்சிட்டீயே .

டேய் மாரிமுத்து நீயெல்லாம் ஒருமனுசனா! என் தங்கச்சிய சாகடிச்சிட்டீயே அநியாயமா ! என்று எங்க மாமா ராஜா கதறி அழுவுறாங்க .

நாங்க உனக்கு என்ன பாவம் பண்ணுனோம் . எங்க செல்ல மகளை கட்டிக் கொடுத்து , நீ கேட்டதெல்லாம் கொடுத்தோமே அது இதுக்கு தானா சொல்லுடா இப்படி பாடையில ஏத்திட்டீயே படுபாவி என்று தாத்தாவும் பாட்டியும் அழுவுறாங்க .

எனக்கும் அழுகையா வந்திச்சி . அம்மா எந்திரும்மா முடியல பசிக்குதுமா என்று அம்மாவ உலுக்கினேன் .

உடனே பாட்டி , ஏ ராசா அம்மாவ தொந்தர‌வு செய்யாதப்பா அம்மா சாமிக்கிட்ட போயிட்டாங்கப்பா என்ன சரியா .நான் உனக்கு சோறு தருவேன் சாப்பிடுவியாம் .

பாட்டி ஊட்டிவிட்டவுடன் நான் விளையாடச் சென்றேன் என் நண்பர்களிடம் . டேய் என்னடா பாக்கிற , எங்கம்மா அப்ப இருந்து தூங்கிகிட்டு இருக்காங்க யாருமே எழுப்பமாட்டேங்கிறாங்க . உனக்கு தெரியுமாடா என்று கேட்டேன் . சோப்பு டப்பா, கார் , கிலுகிலுப்பை ,பொம்மை பார்த்தவண்ணம் இருந்தன . டேய் உங்களுக்கு ஒருத்தனுக்கும் தெரியல . யாருமே சொல்லமாட்டேங்கிறாங்க , கேட்டா அம்மா சாமிக்கிட்ட போயிட்டதா சொல்றாங்க . சே ! டேய் உனக்கு தெரிந்தா சொல்லேன்டா , டேய் கிலுக்கு சொல்லுடா என்றேன் .

ஆமாண்டா உங்கம்மா சாமிக்கிட்டதான் போயிட்டாங்க என்று கிலுகிலுப்பை மெதுவா பேச ஆரம்பித்தது சோகத்தோடு ...




சின்னாளப்பட்டி ஊரே ஒரே அமர்க்களமா இருந்தது .

அந்த ஊர்ல மாணிக்க செட்டியார் நல்ல மரியாதை உண்டு .செல்வாக்கானவர் . நிலப்புலன் தோப்புத்துரவு என்று நிறைய சொத்துக்கு சொந்தக்காரர் . அவருடைய மகன் தான் உங்கப்பா மாரிமுத்து . பக்கத்து ஊரான சிலுக்குப்பட்டில உள்ள மாயாண்டித் தேவர் ரொம்ப வசதியானவர் . அவருடைய மகள் தான் உங்கம்மா வசந்தி . இரண்டு பேருக்கும் 5 வருசத்துக்கு முன்னாடி கல்யாணம் நடந்திச்சு . ரெண்டு பேரும் பணக்காரங்க , அவங்க பிள்ளைங்க கல்யாணத்தை சும்மா ஜாம்ஜாம்ன்னு தடபுடலா நடத்தினாங்க .

வசந்தியும் மாரிமுத்துவும் கல்யாணம் ஆனவுடன் நல்லா ஒற்றுமையா அன்னியொனியமா இருந்தனர் . ஒருத்தரொருத்தர் புரிந்து கொண்டு குடும்பம் நடத்தினர் . மாரிமுத்துவுக்கு எப்போதாவது தண்ணி அடிக்கும் பழக்கம் இருந்தது . வசந்தி இதைக் கண்டு கொள்ளவில்லை . போகப்போக திருத்திடலாம் என்றிருந்தாள் . ஆனா அவன் தண்ணியடிப்பது நாளுக்கு நாள் அதிகரிச்சுக் கொண்டே போனது . கொஞ்ச நாள்ல அவன் , ரெக்கார்டு டான்ஸ் , தண்ணி , சீட்டு என்று பணத்தை தண்ணி மாதிரி செலவு செய்தான் . வசந்தியும் குழந்தை பெறுவதற்கு அவங்க ஊருக்கு சென்றாள் .

ஒரு நாள் மாரிமுத்துவோட நண்பன் மூக்காண்டி மாரிமுத்துவைத் தேடி வந்தான் . டேய் மாப்புள , உனக்கு விசயம் தெரியுமா , நம்ம மேலத் தெருவுல அம்சவல்லின்னு ஐட்டம் புதுசா வந்திருக்கா . எல்லாரும் போயிட்டு வந்திருக்காங்க . நல்ல அழகா இருக்காளாம் . நீயும் ஒரு தடவை போயி பாருடா என்ன என்று சொல்லி விட்டு சென்றான் .

மூக்காண்டி சொன்னா சரியாத்தாம் இருக்கும் , நாமும் போய் பாத்திடுவோம் என்று மாரிமுத்து அம்சவல்லி வீட்டுக்கு செல்ல ஆரம்பித்தான் . குழந்தை மணியை பெற்று வந்த வசந்திக்கு இது பேரிடியாக தலையில் விழுந்தது . அவளும் பொறுத்து பொறுத்து பார்த்து அவனை திருத்த முடியாமல் சண்டையிட்டாள் . மாரிமுத்து தன்னுடைய தோப்பு துரவு சொத்தை வித்து அம்சவல்லிக்கு கொடுத்தான் . இந்தக் கவலையில் அவனுடய அப்பாவும் இறந்து போனார் . தினமும் குடித்து விட்டு வந்து வசந்திய அடிப்பதும் சூடுவைப்பதுவுமாக சித்தரவதை செய்தான் . இருந்த எல்லா சொத்தும் கரைய ஆரம்பித்தது .

நாளடைவில் அம்சவல்லியே கதி என்று ஆனான் மாரிமுத்து . வசந்தியை ரொம்ப கொடுமைப்படுத்தினான் . வசந்தி சாப்பாட்டுக்கு வழியில்லாமல் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டாள் . மணிக்கு ஒருவேளை சாப்பாடு கூட கொடுக்க முடியவில்லை அவளால் . அக்கம்பக்கத்து வீடுகளில் வேலை செய்து வயிற்றைக் கழுவினாள் . இதனால் அவளுக்கு உடம்புக்கு முடியாமல் போனது .

ஒரு நாள் சண்முகம் தாத்தா வீட்டுல வேலை செய்யும் போது மயங்கி விழுந்தவள் தான் , உங்கம்மா அப்புறம் எழுந்திருக்கவே இல்லை . தூங்கிக்கிட்டே சாமிக்கிட்ட போயிட்டாங்க உங்கம்மா என்று அழுதபடியே கிலுகிலுப்பை சொன்னது .....


மணியும் விளையாடிக்கொண்டே இருந்தான் ......


பெத்தவளின் மனமோ பாடையிலே
இறைவனை நோக்கி ......
பிள்ளையின் மனமோ விளையாட்டினிலே
யாரை நோக்கி .............

Post Comment