பதின்ம வயது நினைவுகள் - தொடர்பதிவு

பதின்ம (டீன்ஏஜ்)கால நினைவுகள் . அண்ணன் கோவி.கண்ணன் அவர்கள் என்னை ஒரு தொடர்பதிவிற்கு அழைத்துள்ளார். அது டீன்ஏஜ் பருவமான 13 முதல் 19 வயது வரையிலான பள்ளி கல்லூரி கால நினைவுகளை பற்றி எழுத வேண்டும்.

எனக்கு 13 வயது ஆகும்போது எட்டாம்வகுப்பு படித்துக் கொண்டிருந்தேன். எட்டாம்வகுப்பு பி பிரிவில் புதிதாக சாந்தா டீச்சர் எங்களுக்கு வகுப்பாசிரியராக வந்தார். அக்பர் எட்டாம்வகுப்பு அ பிரிவு. அவங்களுக்கு தலைமையாசிரியர் பெலிக்ஸ் சார் தான் வகுப்பாசிரியர். எங்கள் பள்ளியின் மாணவர் தலைவனாக என் வகுப்பை சேர்ந்த லட்சுமிசங்கர் இருந்தான் . அவன் ஒரு மாதத்தில் வேறு பள்ளிக்கு சென்று விட்டான். அதனால் பள்ளியின் புதிய மாணவர் தலைவன் தேர்ந்தெடுப்பது பற்றி விவாதம் நடைபெற்றது. நான் பெலிக்ஸ் சாரிடம் சார் நான் மாணவர் தலைவனாகிறேன் என்றேன். சரி என்று என்னை நியமித்தனர். எனக்கு அந்த பதவி ஒத்துவரவில்லை, அதனால் நான் விலகிக் கொண்டேன் . அந்த பதவிக்கு அக்பர் வந்தார்.

எட்டாம்வகுப்பு வந்ததும் என்னுடன் படிக்கும் சில மாணவிகளில் மாற்றங்களை கண்டேன். தாவணியெல்லாம் போட்டு வந்தனர். அவர்களில் ஒரு மாணவி என் நெருங்கிய தோழி. அவளை பார்த்ததும் என்ன அக்கா சவுக்கியமா என்றேன். எல சேக், அடிவாங்காதே ! என்ன அக்கா , பேரச்சொல்லி கூப்பிடு என்றாள் . எட்டாம் வகுப்பு படிக்கும்போது ஆண்டுவிழாவில் மாறுவேடப் போட்டியில் சின்ன வயதிலிருந்தே எனக்கு படிப்பில் ரொம்ப ஆர்வம் உண்டு. கருத்தாய் படித்து நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்றேன்.

நான் படித்த புனித அந்தோணியார் பள்ளி நினைவுகளில் இன்றும் மறக்க முடியாதது நான் ஆண்டுதோறும் ஆண்டுவிழாவில் பரிசு வாங்குவது.

நான்காம் வகுப்பில் படிப்புக்கான முதல் பரிசு .

ஐந்தாம் வகுப்பில் படிப்புக்கான முதல் பரிசு.

ஆறாம் வகுப்பில் மாறுவேடப்போட்டியில் முதல் பரிசு.

எட்டாம் வகுப்பில் மாறுவேடப்போட்டியில் முதல் பரிசும் படிப்புக்கான இரண்டாம் பரிசு.

நான் படித்த புனித அந்தோணியார் பள்ளி ஒரு நடுநிலை பள்ளி . அதனால் ஒன்பதாம் வகுப்பு படிக்க வேறு பள்ளிக்கு செல்ல வேண்டும்.

அதனால் எங்கப்பா என்னை எங்கள் ஊரில் ஆண்கள் மேல்நிலைபள்ளியான காமராஜர் மாநகராட்சி மேல்நிலை பள்ளியில் சேர்த்து விட்டார்கள். அந்த பள்ளிக்கு சேர்வதற்க்கு முன்னால் நுழைவுத் தேர்வு எழுதி வெற்றி பெற்று அந்த பள்ளியில் சேர்ந்தேன்.

அந்த பள்ளியில் ஒன்பதாம்வகுப்பில் பி பிரிவில் என்னுடன் ஐந்துவரை படித்த என் நண்பன் நாகூர் மீரான் படித்தான். அவனைப் பார்த்ததும் மிக்க மகிழ்ச்சி . சார் 9 சி ப்ரிவில் என்னை சேர்க்க பதிவிட போனார் . உடனே நான் சார் என்னை 9 பி சேர்த்துடுங்க என்றேன் .

முதல் நாள் சேர்ந்ததும் மதியஉணவு இடைவேளை முடிந்து முதல் பாட வகுப்பு ஆரம்பித்தது . எனக்கு தண்ணீர் தாகம் எடுத்ததால் கிளாஸ்லீடர் மகேஷ்ஷிடம் சொல்லிட்டு தண்ணீர் குடித்துவிட்டு திரும்புவதற்குள் சார் வந்திட்டார். பள்ளிரூல்ஸ் எனக்கு தெரியாதா , விறுவிறுவென உள்ளே போயிட்டேன். உடனே சார் எல உள்ளே வரும்போது சொல்லிட்டு வரணுன்னு தெரியல அறிவிருக்கா என்று என்னை அடிக்க கையை ஓங்கினார். உடனே மகேஷ் சார் சார் அவன் நியூஅட்மிஷன் என்று சொல்லி காப்பாத்தினான். ஓ அந்தமூதியா போய்த்தொல என்று திட்டி அனுப்பினார். அதுமுதல் நான் எங்கு சென்றாலும் உள்ளே வரலாமான்னு கேட்டுட்டுதான் உள்ளே போவேன்.


எங்கள் வீட்டிலிருந்து பள்ளிக்கு ரோட்டுவழியாப் போனா நாலு கிலோமீட்டர். அதனால நானும் நாகூர் மீரானும் பள்ளிக்கு பொட்டக்குளம் வழியா நடந்தே பள்ளிக்கு செல்வோம்.

அந்த பள்ளியில் வளர்ந்தபையனெல்லாம் கலர் பேண்ட் போட்டு உள்ளே காக்கி டவுசர் போட்டுட்டு வருவாங்க. நான் டவுசர் மட்டும் தான் போட்டுட்டுபோவேன். ஏன்னா நான் கட்டையாத்தான் இருப்பேன். 11ம் வகுப்புக்குத் தான் பேண்ட் போட்டுவரணும்.

படிப்பில் கவனம் செலுத்தி படிக்க ஆரம்பித்தேன். பொதுவா மாநகராட்சி பள்ளிகளில் படிப்பு நல்லாச் சொல்லித் தரமாட்டாங்க. ஒப்பேத்துவாங்க, பசங்க ரவுடி பையன்களா ஆவாங்க‌ன்னு நிறைய கேள்விகள் உண்டு. ஆனால் இந்த காமராஜர் பள்ளி ஒரு விதிவிலக்கு . நல்ல கற்பித்து கண்டிப்பான ஆசிரியர்கள். கஷ்டப்படும் மாணவர்களை ஊக்குவிக்கும் ஆசிரியர்கள் , உதவி செய்யும் ஆசிரியர்கள் என்று ஆசிரிய ‍_ மாணவ பந்தம் ரொம்ப அருமையாக இருந்தது.


************************************


நான் இந்த அளவுக்கு முன்னேறி இருக்கேன் என்றால் எங்கப்பாதான் என்று சொல்வதில் எனக்கு ரொம்ப பெருமையாக உள்ளது.

அப்பா என்னை பள்ளியில் சேர்க்கப்போகிறாரா இல்லை குடும்ப சூழ்நிலை காரணமாக வேலைக்கு அனுப்பப்போகிறாரா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் எங்கப்பா என்னை படிக்க வைத்து பெரிய ஆளாக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் . நாம் தான் படிக்க வில்லை , தன் மகன் படிக்க வேண்டும் என்று கஷ்டமான சூழ்நிலையிலும் என்னை படிக்க வைத்தார் .

அப்பாவுடைய உழைப்பு , தன்னம்பிக்கையும் விடாமுயற்சியும் என்னுடைய ஆர்வம் , படிப்பில் ஆர்வம் இதெல்லாம் சேர்ந்து என்னை கல்லூரியில் பிஎஸ்சி பட்டம் பெற வைத்தது. அதுமட்டுமல்ல என்னை படிக்க வைத்தது போல என் தங்கை தம்பிகளையும் எங்கப்பா அம்மா படிக்க வைத்தனர். ஊரில் எங்கள் தெருவில் உள்ள சில பணக்காரர்கள் உதவி செய்தனர். அவர்களையும் இந்த நேரத்தில் நினைவுகூர கடமைப்பட்டுள்ளேன்.

அப்பாவுக்கு நான் என்றென்றும் கடமைப்பட்டுள்ளேன்.
அப்பா எப்போதும் என்னிடம் ஒரு நண்பனைப்போல நடந்து கொள்வார் . ஆனால் கண்டிக்கவேண்டிய நேரத்தில் மிகுந்த கண்டிப்பு உண்டு.

அப்பா இப்போதும் எனக்கு உறுதுணையாக இருக்கின்றார். ஜின்னா மகனா அவன் நல்ல பையன்ன்னு பேர் வாங்கனும் . நாலுபேர் மதிக்க நாமும் வாழ்ந்து காட்டணும் . கெட்டவன்ன்னு ஒரு நிமிஷத்துல பேர் வாங்கிடலாம் ; ஆனால் நல்லவன்ன்னு பேர்வாங்க ரொம்ப நாளாகும் என்று சொல்வார். எந்த காரியத்தை செய்யும்முன் அப்பாவிடம் சொல்லி ஆலோசனை கேட்டுத்தான் செய்வேன்.


*********************************



இந்த தொடரை எழுத அழைத்த அண்ணன் கோவி.கண்ணனுக்கு என் நன்றிகளை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.


இந்த தொடரை தொடர்ந்து இவர்கள் எழுதுவார்கள்.


1. நண்டு@நொரண்டு (எ) ராஜசேகர் சார்.

2. சேட்டைக்காரன்

3. சைவக்கொத்துப்பரோட்டா

4. அத்திரி

5. அபுல் பசர் - சின்ன சின்ன ஆசைகள் .

டிஸ்கி: மேலே உள்ள படத்தில் நான் இல்லை. ஏன்னா இது இணையத்தில் எடுத்தது.

Post Comment